geestelijke, is een bepaalde toestand in het geestelijk leven, waarbij de ziel een ongevoeligheid en zelfs een zekeren afkeer ondervindt van geestelijke zaken. Men onderscheidt een tweevoudige dorheid: een onvrijwillige en vrijwillige.
De onvrijwillige dorheid is een beproeving, welke God vaak aan brave zielen overzendt om ze te louteren en in de deugd te bevestigen. God verbergt zich voor de zoekende ziel, trekt zich terug en laat haar alleen met haar afkeer en verveling, met haar verstrooidheden, welke zij vruchteloos poogt te verdrijven. Dit soort van dorheid is niet schadelijk voor het zieleleven; integendeel, zij geeft de ziel de gelegenheid daadwerkelijk te toonen, dat zij niet zichzelf en de zoete vertroosting zoekt, maar voor alles den Wil van God wenscht te volbrengen. Zij bevordert den geestelijken voortgang en vermeerdert de verdiensten dergenen, die deze beproeving moedig en getrouw doorstaan.
De vrijwillige dorheid daarentegen vindt haar oorsprong in de lauwheid en wereldschgezindheid der ziel. Het hart, dat verslaafd is aan de wereld en de zinnelijke lusten, verliest allen smaak voor het hemelsche, allen trek naar geestelijke zaken. Deze tweede soort van dorheid is zeer schadelijk voor het zieleleven en kan leiden tot verlies van alle geloofsleven.
J. v. Rooij.