vrouw van keizer Domitianus. Zij werd beschuldigd van slecht gedrag en verbannen, maar 89 na Chr. weer teruggeroepen.
Zij leefde nog tot ongeveer 140 na Chr. Domitianus1° Lucius Domitius, keizernaam van den vrijgelatene Achilleus, die zich in 296 zeven maanden handhaafde als tegenkeizer in Egypte; door Diocletianus, die Alexandrië veroverde, gedood.
2° Titus Flavius, Romeinsch keizer (81-96), om de meedoogenlooze wreedheden zijner laatste jaren „de kale Nero” genoemd. * 51 na Clir. te Rome, f 96 na Chr. Hij was de zoon van keizer Vespasianus en de broeder van keizer Titus. Gedurende de regeering van Titus, dien hij haatte, hield hij zich, wellicht slechts in schijn, onledig met studie, waardoor hij den naam verwierf van een letterkundig man. Keizer geworden, nam hij de regeering zoowel van Rome als van de provincies met" kracht ter hand. Allerlei misstanden (ook moreele) ruimde hij op. Hij hervormde de rechtspraak, bevorderde den graanbouw, beschermde de landeigenaars, voltooide het Amphitheatrum Flavianum (Colosseum) en herstelde den tempel van Jupiter Capitolius. Ook het leger ondervond zijn zorgen. De soldij werd verhoogd, en de vrede zooveel mogelijk gehandhaafd. Ter bescherming van Romeinsch Germanië begon hij den aanleg van den beroemden limes(grenswal) van den Rijn (bij Rhein-Brohl) tot den Donau (bij Regensburg). Aan Agricola droeg hij een veldtocht naar Engeland op, maar riep hem uit achterdocht terug, alvorens hij de verovering van Noord-Schotland volbracht had. Zelf vocht hij in Duitschland en Thracië met zeer wisselenden uitslag. De laatste zeven jaren werd en was hij een afschuwelijk tyran. Vooral verdienstelijke of begaafde lieden verkeerden voortdurend in gevaar. Ook zijn verwanten werden zijn slachtoffers, o.a. Flavius Clemens, zijn neef, met diens echtgenoote Flavia Domitilla, beiden Christenen. Een samenzwering, waaraan de keizerin deel nam, maakte een eind aan zijn leven.