(→( Gr. dia = door, horaomai = ik zie), voorstelling op een doorschijnend doek, dat aan beide zijden beschilderd is en zoowel aan de voorals aan de achterzijde op verschillende wijze kan belicht worden. In 1822 door Daguerre uitgevonden, later door Gropias verbeterd.
Veelal op tentoonstellingen gebruikt. Later noemde men eveneens d. figuren die zoo geschilderd en opgesteld zijn, dat de toeschouwer ze plastisch ziet.