Daubigny - Charles François, Fransch landschapschilder en etser; * 15 Febr. 1817 te Parijs, ✝ 19 Febr. 1878 aldaar. Leerling van zijn vader en, na een reis door Italië, van Paul Delaroche, wiens Klassicistische lessen hij weldra vergeet bij zijn onafgebroken studies naar de natuur.
Vele zijner landschappen zijn poëtisch van stemming (Le Printemps, Louvre), frisch van atmosfeer en spontaan geschilderd zonder nochtans een zuiver impressionistisch stadium te bereiken (vgl. Villerville-sur-Mer, 1864, mus. Mesdag, Den Haag). Andere werken bewijzen, dat D. de romantiek nog niet geheel overwonnen heeft: deze zijn zwaarder van toon met licht- en kleureffecten (Lever de Dune, 1865, en doeken in het mus.
Mesdag). D. is hier meer verwant aan de schilders van de Barbizonschool, waartoe hij dan ook gerekend wordt, niettegenstaande hij nooit te Barbizon woonde, maar bij voorkeur in de omgeving van Parijs in de vrije natuur werkte. Als etser maakt D. eenvoudige landschappen, waarvan de latere zich ook door machtiger picturale effecten kenmerken. Verder copieert hij landschappen van Claude Lorrain en Ruysdael, met welke meesters D. een zekere verwantschap gevoeld moet hebben.
Lit.: J. Laran, D.
Korevaar-Hesseling.