Damnatio memoriae - (Lat.), het verdelgen der herinnering; bij de Romeinen een maatregel, door den senaat genomen tegen een ter dood veroordeelde wegens hoogverraad; dikwijls ook ten opzichte van een gestorven keizer: de lijkplechtigheden werden hem ontzegd, zijn standbeelden omvergehaald, zijn naam van monumenten en officieele stukken geschrapt, zijn daden en beschikkingen nietig verklaard.
Davids.