Curel - François de, Fransch dramaturg, de schitterendste vertegenwoordiger van „Le Théâtre d’idées”. * 10 Juni 1854 te Metz, ♰ April 1928. Hij is een groot droomer, een diep denker, een gezond intellectualist te midden van de naturalistische vloedgolf.
Hij ziet in het tooneel vooral een middel om sociale, wijsgeerige of psychologische vraagstukken als proefondervindelijk op te lossen. Zijn werk richt zich tot een elite, voor wie tooneel iets meer is dan een aangenaam tijdverdrijf. Voldaan over het gevondene was hij zelden; bewijs: de vele stukken, die hij herschreef, sommige zelfs tot driemaal toe, over een periode van 25 jaar. Sinds 1918 lid van de Académie Française.
Voorn. werken: Tooneel o.a.: L’Envers d’une Sainte (1892); Les Fossiles (1892); Le repas du Lion (1897); La Nouvelle Idole (1895); La Fille Sauvage (1902); Le Coup d’Aile (1906); La Danse devant le Miroir (Crès, 1914); L’Ame en folie (1920); L’ivresse du Sang (1922); Terre inhumaine (1922); Orage mystique (1927). Roman: L’Orphelinat de Gaëtan (1888, herdruk bij Crès in 1927). — Uitg.: Théâtre complet (6 dln.) — L i t.: L. Le Brun, François de Curel (1905); Paul Blanchart.
Willemyns.