Corvey - Benedictijner abdij aan de Wezer; 822 gesticht. Veroverde in de Noordelijke streken een leidende plaats op geestelijk gebied.
Eerste abt was Adalhard (✝ 826), de tweede Warin (✝ 856). De beroemdste abt is Wibald van Stablo (1146—’58). Bekend is C. door zijn school (Widukind), en door zijn te C. geschreven Annales Corbejenses. Van de eens zoo beroemde bibliotheek der abdij is het meeste verloren gegaan.
In 1791 werd C. tot vorstbisdom verheven, in 1802 echter geseculariseerd. In 1820 in bezit gekomen van den landgraaf Viktor van Hessen-Rotenburg, die er een groote bibliotheek stichtte (Hoffmann von Fallersleben bibliothecaris 1860—’74; diens graf ligt achter de kerk). Thans is C. nog in vorstelijke handen.
Van de oude abdijkerk is uit Romaanschen tijd alleen de machtige Westbouw bewaard gebleven. Het benedengedeelte hiervan, met de cryptvormige vijfbeukige voorhal in Cluniacensischen trant, kan, gezien de kapiteelen en primitieve kruisgewelven, nog uit de 9e eeuw dateeren. Hierboven is ca. 1100 een klokkenhuis van twee verdiepingen tusschen twee vierkante torens opgetrokken. Het ingangsportaal is Barok (eind 17e eeuw).
Het eenbeukige schip en koor zijn waarschijnlijk in 1667—1675 in Gotiseerenden trant opgetrokken. Zie afb. F. Vermeulen.
Lit.: G. Dehio, Geschichte der Deutschen Kunst (Berlijn en Leipzig 1919); P. Frankl, Frühmittelalterliche und romanische Baukunst (Berlijn 1926).