Kath. physioloog en pharmacoloog. * 28 Maart 1892 te Gent. Hoogleeraar en opvolger van zijn vader als bestuurder van het beroemde J.
F. Heymans-Instituut te Gent.
Met zijn tallooze publicaties over de physiologie en de pharmacologie van bloedsomloop, ademhaling en stofwisseling en zijn, in samenwerking met J. F.
Heymans en J. J.
Bouckaert gedane ontdekkingen over de functies van den Carotis sinus bij bloedsomloop en ademhalingsregulatie, verwierf hij internationale bekendheid. H. werd lid van talrijke buitenlandsche geleerde genootschappen; is o.m. doctor honoris causa van Utrecht en lid van de Pauselijke Academie, wier eerste laureaat hij werd (1938).Voorn. werken: Handleiding tot de Pharmacotherapie (1932; in samenwerking met Bouckaert); uitgever van de Archives internationales de Pharmacodynamie et de Thérapie (1895 vlg.). Baur.