Nederlandsch natuur-, schei- en werktuigkundige; * 1572 te Alkmaar, ✝ 1633 te Londen. Volgens sommigen is hij een boerenzoon.
Oorspronkelijk weinig ontwikkeld, kreeg hij later les van den alchimist Hendrick Goltzius, met wiens zuster hij huwde (1595). Hij vestigde zich toen als graveur te Alkmaar, doch maakte spoedig naam als uitvinder.
Van 1605 tot 1610 was hij aan het Engelsche hof, waar zijn (oneigenlijk) perpetuum mobile de aandacht trok. Van 1610—1613 was hij in Bohemen aan het hof van Rudolf II.
Terug in Engeland construeerde hij een onderzeeboot. Uit het feit, dat hij ermee gevaren heeft, leidt men af, dat hij waarschijnlijk de zuurstof heeft gekend.
Na vervolgens een tijd bij de marine te zijn geweest, vestigde hij zich ten slotte als brouwer en herbergier te Londen. D. construeerde o.a. nog zeer goede haarden, die met kwik automatisch werden geregeld, en automatische muziekinstrumenten.
Verder verbeterde hij de lanterna magica en de camera obscura.De meeningen over D. zijn verdeeld. Sommigen schatten hem zeer hoog (H. A. Naber, De ster van 1572, 1907), anderen niet (F. M. Jaeger, Cornelis Drebbel en zijn tijdgenooten, 1922).
Een tusschenstandpunt wordt ingenomen door G. Tierie in zijn proefschrift (1932). J. v. Santen Drecht Vaart tusschen Leimuiden en Uithoorn, gedeeltelijk onderdeel van den belangrijken waterweg Amsterdam—Rotterdam via Aar en Gouwe.