Bijbelsch philoloog. * 18 Jan. 1815 te Lengenfeld (Saksen), ♱ 7 Dec. 1874 aldaar. Sedert 1845 hoogleeraar in de theologie te Leipzig (gaf evenwel zelden college).
Zijn levenswerk was de critische uitgave van het Nieuwe Testament, waarvoor hij van 1840 tot ’60 de bibliotheken van Europa en het nabije Oosten bezocht. Deels in 1844, deels in 1859 ontdekte hij in het Catharina-klooster op den Sinai den zgn. → Codex Sinaiticus.
Van 1841 tot ’69 verschenen van zijn hand 8 vsch. critische uitgaven van het Nieuwe Testament.Werken: behalve de genoemde uitgaven van het Nieuwe Testament publiceerde hij o.a. vier bijbelhandschriften: → Codex Ephraemi (1843-’45); → Codex Claromontanus (1852); de Latijnsche Evangeliën van den Codex Palatinus (1847) en van den Codex Amiatinus (1850, 21854); verder: Acta Apost. apocrypha (1851); Evangelia apocrypha (1853); Apocalypses apocryphae (1866); Pastor Hermae (1856); brieven van Clemens van Rome (1873).