Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 23-04-2019

Coma (natuurkunde)

betekenis & definitie

Coma (natuurkunde) - Afbeeldingsfout [→ Afbeelding (in de natuurkunde)], optredend bij bundels, die niet evenwijdig aan de as van een optisch systeem invallen. De stralen convergeeren dan niet naar één punt, maar geven, evenals bij de spherische → aberratie een brandoppervlak.

In tegenstelling echter met het rotatiesymmetrische brandoppervlak bij de spherische aberratie van punten, gelegen op de optische as, vindt hier een asymmetrische lichtconcentratie om het beeldpunt plaats. Opgevangen op een scherm, vertoont de omgeving van het beeldpunt een lichtvlek, die herinnert aan een komeet met staart. Men kan de c. bij lenzen zoo goed als geheel opheffen door geschikte combinatie van meerdere lenzen (→ Aplanatische lens). Rekveld

< >