Collectieve behoeftebevrediging - De economie, die van het begin der 19e eeuw tot diep in onzen tijd een zoo overheerschenden invloed had, was dermate individualistisch georiënteerd, dat zij slechts oog had voor individueele behoeftebevrediging. Een groot aantal nog altijd gangbare leerboeken over economie gaan bij de constructies van ruilverkeer en marktopzet slechts uit van vragende en aanbiedende en tenslotte ruilende individuen.
Maar naast die individueele is er ook een collectieve behoeftebevrediging. In den nieuweren tijd is deze juist voortdurend meer op den voorgrond getreden. Zij wordt verzorgd door grootere en kleinere, in vrijheid of door dwang gevormde gemeenschappen, ten bate van grootere of kleinere deelen der gemeenschap of de geheele gemeenschap. Een haast onoverzienbaar terrein van c. b. is ontstaan. Er valt onder zoowel de rechtsbedeeling als de voorziening met openbare veiligheid, de ziekenhuizen en scholen, de openbare verlichting en bestrating, de parken en natuurreservaten, de volksfeesten en kunst voor het volk.
Een practische strijdvraag is de vraag, hoever de behoeftebevrediging én in haar actieve én in haar passieve zijde, dus in de verstrekking en in het ontvangen der bevrediging, individueel en collectief moet zijn. Nooit zal de een de ander geheel verdringen; naar een harmonische verhouding van beide, met het in de ervaring gevonden algemeen belang als richtsnoer, moet worden gestreefd. Veraart