Clercq - 1° Jacques du, ➝Jacques du Clercq.
2° René de, voor den Wereldoorlog zeer populair Vlaamsch dichter. * 1877 te Deerlijk (bij Kortrijk), † 1982 te Sint Maartensdijk (bij Utrecht). Doctor in de Germaansche philologie, leeraar o.a. aan het Athenaeum te Gent; onder den oorlog leidde hij met dr. A. Jacob De Vlaamsche Stem, werd conservator van het Wiertzmuseum te Brussel. Ter dood veroordeeld week hij uit naar Nederland.
In 1907 verzamelde hij zijn vroegere bundels (De Vlasgaard 1902; Terwe 1903; Liederen voor het Volk 1903; Natuur 1903) in Gedichten onder vier rubrieken: Land, Jeugd, De Huiskring, Voor het Volk. Echte en spontane volkspoëzie met hamerend rhythme, schelle kleur en sprekend beeld (daarom werden zijn teksten zoo dikwijls op muziek gezet); uiting van levensblijheid en geluk met godsdienstigen ondergrond; idyllische beschrijvingen van het landelijk leven (Terwe, De Vlasgaard). In Toortsen (1909) gloeit zijn verontwaardiging op over de armen en verdrukten uit zijn volk: niet altijd zuivere sociale poëzie. Na den dood van zijn vrouw klaagt hij Uit de Diepte (1911) van zijn smart. De oorlog ontlokt hem eerst dreunende vaderlandsche gezangen: De Zware Kroon (1915); daarna blaast hij De Noodhoorn (1917) voor Vlaanderen: vaak geweldig en geforceerd, soms intense hartstocht in bronzen rhythme.
Later schreef hij bij voorkeur lange bijbelsche of mythologische verhalen: Van Aarde en Hemel (1915); Thamar (1918); Maria Magdalena (1920). Het Boek der Liefde (1921), liefdepoëzie, daalt in sterke lijn. Hij schreef ook twee overladen en verwarde romans: Het Rootland (1912) en Harmen Riels (1913). A. Boon.
3° Willem de, Ned. improvisator, letterkundige en zakenman. * 15 Jan. 1795, † 4 Febr. 1844 te Amsterdam. Hij behoorde tot Da Costa’s kring, zijn „Dagboek” (1810—1844) is een belangrijke bron voor de kennis van het Réveil. Sinds 1834 was hij directeur van de Ned. Handelmaatschappij.
Werken: Een in 1824 bekroonde vraag over de Invloed van de Ital., Spaansche, Fransche en Duitsche Letterk. op de Ned.; een aantal gedichten. — Lit.: I. Hobma, W. de Clercq, Da Costa (Gids 1907 II); A. Pierson, W. de C. naar zijn dagboek (1889). Piet Visser.