Claretie (jules) - Jules Arsène Arnaud, veelzijdig Fransch schrijver; * 3 Dec. 1840 te Limoges, f 1913. Vooral als memorialist en kroniekschrijver te vermelden. Zijn Vie a Paris (20 dln. 1895—1913) is een machtig fresco, waarin de meest verscheiden Parijsche kringen raak en anecdotisch worden afgebeeld. Zijn romans hebben iets van zijn rijke gaven als journalist: een oppervlakkig maar boeiend genre, dat later in den zoo gewilden -→ reportage-roman zal bloeien. Sinds 1880 lid van de Académie Francaise.
Werken: Romans, tooneel, historische werken, literaire geschriften, o.a.: Une drölesse (1862); Piérille (1863); Les ornières de la vie (1864); Les victimes de vond eerst volledige rust voor haar ideëel streven, toen Franciscus haar aanried te gaan wonen bij het kleine kerkje van San Damiano, dat aldus het eerste Clarissenklooster werd. Weldra kwam ook de andere zuster van C., Beatrix, en eveneens haar moeder, die intusschen weduwe was geworden. Gedurende 40 jaren leidde C. als overste daar een voorbeeldig leven van boete en van heldhaftig doorstaan lichamelijk lijden. Bij haar dood was de nieuwe Orde reeds ver buiten Italië verbreid.
Haar lichaam werd eerst naar de kerk S. Giorgio, en na de heiligverklaring naar de St. Clarakerk overgebracht. Feestdag 12 Aug.
Bronnen: Vita S. Clara (uitg. door Pennacchi, Assisi 1910 ; de schrijver is allerwaarschijnlijkst Thomas v. Celano ); de Acten v. h. Proces der Heiligverklaring [uitg. door Lazzeri, in Arch. Franc. Hist. (XIII 1920, 403 vlg.)]. — L i t.: Biographieën, o.a. van GilliathSmith (Londen 1914); Beaufreton (Parijs 21916); een Nederlandsche door Quirinus O.Cap. (1920) ; L. Bracaloni Storia di San Damiano in Assisi (Todi 21926); Callebaut, S. Fran^ois et les privilèges, surtout celui de la pauvreté concédé a S. Claire par Innocent III, in Arch. Franc.
Hist. (XX 1927, 182 vlg.); Gratiën, Hist. de la Fondation.... de 1’Ordre des Fr. Min. (Parijs 1928, 593 vlg.); O. de Pamel, in Neerl. Francisc. (IV, 205 vlg.).
v. d. Borne, St. Clara wordt aangeroepen bij oogziekten. Op vele plaatsen wordt zij ook als weerheilige vereerd, zoodat men haar een of andere devotie toezegt om helder weer of zonneschijn te verkrijgen; in Vlaanderen belooft men eieren om op een bepaalden dag mooi weer te bekomen. Het volk bracht den heiligennaam in verband met „klaar”, evenals de namen van de H. Lucia en de H. Catharina etymologisch in verband staan met het begrip „licht, reinheid, helderheid”.
L i t.: dr. Jos. Schrijnen, Essays en Studiën (blz. 68, 251). Knippenberg.
Voorstelling in de kunst: C., gekleed als Claris, heeft als attributen een ciborie; een boek, een lelie en een zwaard al of niet samen met de ciborie. Een enkele maal wordt zij afgebeeld met een abdisstaf. Ook heeft men haar uitgebeeld, knielend voor een altaar, waarop een ciborie, waarin een kindje staat. Op het titelvignet van een oude regeluitgave der Clarissen staat zij afgebeeld met den H. Franciscus, beiden met een bedelzak over den schouder. Haar leven is door de school van Giotto geschilderd in S. Chiara te Assisië.
L i t.: Ricard, Sainte Claire d’Assise (Parijs 1894).
Heijer.