Chroomzuur - ook chromiumzuur, chroomzuuranhydride of chroomtrioxyde, CrO3. Het echte chroomzuur, H2CrO4, is in zuiveren toestand niet bekend, wel het anhydride, CrO3, dat men gewoonlijk den naam chroomzuur geeft, wat dus feitelijk onjuist is. Het chroomzuuranhydride vormt reuklooze, scharlakenrode, de huid aantastende, sterk giftige kristallen, die bij 180—190° smelten en bij hoogere temperatuur in zuurstof en chroomoxyde uiteenvallen. De verdunde waterige oplossing is geel gekleurd, de geconcentreerde oranjerood.
Het is een zeer krachtig oxydatiemiddel. Het wordt gewoonlijk langs electrolytischen weg gewonnen. Wegens zijn oxydeerende eigenschappen wordt het in de zgn. chroomzuurelementen gebruikt; verder als beits- en kleurmiddel en als hulpmiddel bij het microscopisch onderzoek. Hackmann.