Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 23-04-2019

Cascaden-gebergte

betekenis & definitie

Cascaden-gebergte - is de naam van een breede, 800 km lange bergmassa, die gelegen is in het N.W. gedeelte van de Vereenigde Staten van N. Amerika, 150 a 250 km van de kust, en die tot in het Z.W. gedeelte van Canada doordringt. In het Z. is ze van de Sierra Nevada door diepe valleien gescheiden, maar in het N. verwart ze zich in het Rotsgebergte. Al is de bergketen in den regel relatief laag, toch telt ze vsch. voorname toppen, die met sneeuw en ijs zijn bedekt, zooals Mt. Rainier (14408 voet), Mt. Shasta (14161), Mt. Adams (12307), Mt.

Hood (11225), Mt. Baker (10750) en Mt. Jefferson (10496). De hellingen zijn met prachtige bosschen gestoffeerd, waarin de geweldig hooge Douglas fir (in den handel Oregon geheeten) in groot aantal aangetroffen wordt. In 1926 werden deze bosschen grootendeels in 13 nationale woudreserves ingedeeld, die een half millioen ha beslaan.

Het gebergte draagt talrijke sporen van tamelijk recente vulkanische activiteit. De hoogste toppen zijn alle vulkaankegels. De bergmassa wordt door 3 rivieren opgebroken: de Fraser, de Columbia en de Klamath. Het zijn de geweldige versnellingen der Columbia-rivier, die hun naam aan het Cascadengebergte hebben gegeven.

Polspoel.

Lit.: G. O. Smith en F. C. Calkins, A Geological Reconnaissance across the Cascade Range near the Forty-Ninth Parallel (1904, U. S. Geological Survey Bulletin); W. D. Smith, A Summery of the Salient Features of the Geology of the Oregon Cascades (University of Oregon Bulletin, New Series XIV, nr. 16).

< >