Buigingsstijfheid - of torsiestijfheid noemt men de constructie-eigenschap van het draagvlak of het samenstel van draagvlakken van een vliegtuig, die een voldoenden weerstand waarborgt tegen de buigende en wringende krachten, welke optreden bij plotselinge groote snelheidswisseling. B. wordt, behalve door een stevige constructie van het geraamte van het draagvlak, bereikt: bij twee- of meerdekkers door onderlinge verbinding van de draagvlakken door middel van stijlen en/of spandraden; bij eendekkers hetzij door verbinding van het draagvlak met den vliegtuigromp door middel van stijlen en/of spandraden, hetzij door extra-versterking van het verband tusschen den voorsten en den achtersten langsligger van het draagvlak.
Bij de eendekkers van het Fokker-type bijv. wordt deze versterking verkregen door beplanking met triplex-hout.
“Franquinet.
”