Edme, Fransch beeldhouwer; * 1698 te Chaumont, † 1762 te Parijs. Werkte eerst bij zijn vader, Jean Baptiste, vertrouwde zich in 1722 te Parijs toe aan de leiding van G.
Coustu, copieerde gedurende zijn langdurig verblijf te Rome veel antieke sculpturen (o.a. de Barberijnsche Faun). Verwierf bekendheid door buste-portretten van Fransche prelaten aldaar.
Terug in Frankrijk, werkte hij aan de fonteinen van Versailles en leverde voor de S. Sulpicekerk te Parijs 24 beelden (waarvan nog 10 bewaard).
Het ruiterstandbeeld van Lodewijk XV is tijdens de revolutie in 1792 vernield. Men bemerkt zijn vertrouwdheid met het antieke (vooral laat-Romeinsche) beeld, zijn tot in alle onderdeelen verantwoorde anatomie, zijn sobere vormen.
Zijn kinderfiguurtjes, aan de fontein van de Rue Grenelle, zijn op Michelangelo geïnspireerd en vormden zelf weer een voorbeeld voor Clodion, Berruer e.a. B. wilde terug naar den strengen stijl.
De reactie tegen het losse uitstervende Rococo maakte zijn technisch feilloos werk soms koud, bijna met gestold leven. Van hem zijn nog bekend geteekende ontwerpen voor plaatsnijders en medailleurs.Voorn. werken: Buste van paus Clemens XII (Florence, Palazzo Corsini); Buste v. kard. de Polignac (Meaux, museum); Fontein (Parijs, Rue Grenelle); Christus onder het gewicht van het Kruis (Parijs, Louvre); Amor snijdt uit de knots van Hercules een boog (ibid.).
Lit.: O. de Cajus, Vie de Edme B. (1762); Roserot, B. (1910); von Falcke, Brunnenfiguren von E. B., in Pantheon (1928, 80 vlg.). Knipping.