Bona fides - Rom. rechtelijk begrip, waarvan de beteekenis ligt op het gebied van zaken-, verbintenissen- en procesrecht. Den zin van dit begrip geeft men veelal weer door uitdrukkingen als: goede trouw, billijkheid.
De b. f. wijst eigenlijk aan een zoodanige gesteldheid bij een persoon, die in overeenstemming is met de Rom. rechtelijke opvatting der fides. Dit laatste begrip heeft evenwel meerdere beteekenissen: waarheid (waarheidsliefde), betrouwbaarheid (eerlijkheid). Men heeft het begrip fides gestandaardiseerd tot de fides van den vir bonus, van den behoorlijken Romeinschen man.
Voor bona fides moraal-theologisch, → Goede trouw.
Lit.: Chr. Zevenbergen, Aard en werking der goede trouw in het Rom. verbintenissenrecht (21931). Hermesdorf