Bodenmeer - of Meer van Konstanz, door de Romeinen Lacus Brigantinus genoemd, dankt zijn naam aan de oude keizerpalts Bodman aan den Noordwestelijken oever. Ligt tusschen de Zwitsersche en Zwabisch-Beiersche hoogvlakte op de grens van Zwitserland, Duitschland en Oostenrijk.
De lengte van Bregenz tot de monding van de Stockach bedraagt 64 km, bij een breedte van 14 km (Arbon tot Friedrichshafen) en een gemiddelde diepte van 92 m. Opp. 539 km2. 398 m boven zeeniveau. De Noordwestelijke meerarm draagt de naam Ueberlinger See. Gewoonlijk rekent men ook tot het B. het afzonderlijk meertje ten W. van Konstanz, dat onder den naam Unter of Zeiler See door den breeden Rijnloop met het B. verbonden is.
Het B. is ontstaan als tongbekken van den Diluvialen Rijngletsjer; wellicht spelen ook verzakkingen een rol. Daar de Rijndelta zich steeds verder vooruitbouwt, wordt de oppervlakte van het meer steeds kleiner.
Sinds de 4e eeuw heeft zich een 3 tot 4 km breede aanslibbingsstrook afgezet. De vlakke berghellingen zijn bedekt met wijngaarden en fruitboomen; hooger teekent zich het bruinzwart der bosschen af. De praehistorie is hier door vondsten uit alle tijdperken vertegenwoordigd (± 50 paalwoningen gevonden).
Lips.