Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 20-03-2019

Bodemkunde

betekenis & definitie

Bodemkunde - is de wetenschap, die zich bezig houdt met de studie van den bodem, in den zin van het oppervlakkige gedeelte der aardkorst. Voor zoover dit geschiedt in nauw verband met de geologische samenstelling van den ondergrond, spreekt men ook wel van agrogeologie.

Zij vindt haar oorsprong in het midden van de vorige eeuw in onderzoekingen over de chemische samenstelling van den grond; hier dient de naam van den Ned. scheikundige G. J. Mulder genoemd te worden. Van hieruit werd de studie van de b. in Duitschland vooral van de geologische, in Rusland van de klimatologische zijde aangevat. Voor de toepassing van de b. in de tropen is van Ned. zijde veel pionierswerk verricht op Java en Sumatra, mede door de proefstations van de groote cultures. Ned. instellingen op het gebied van de b. zijn: de Landbouwhoogeschool te Wageningen en het Bodemkundig Instituut te Groningen (J. van Baren, D. Hissink). Ook in Buitenzorg is een Bodemkundig laboratorium, dat o.a. de grondcarteering van Java en Sumatra leidt.

Lit.: → Bodem.

Jong.

< >