Bloeme der doechden - (ook: Blome der d o e c h d e n), stichtelijk prozawerk, van Dirc Potter, over deugden, naar kerkvaders, Aristoteles en Seneca, met daartegenover de ondeugd, opgeluisterd met exempelen, alles grootendeels volgens het Italiaansch Fiore di virtu.
U i t g.: P. S. Schoutens, Dat Bouck der Bloemen (1904). — Lit.: V. Mierlo, Gesch. der oud- en mnl. letterk. (Antwerpen 1928, 210); C. W. Spitzen, Tijdsch. T. en Letteren (VI); L. Michels in Tsch. N. Taal en Letterk. (XLVI). V. Mierlo.