Bloedvergiftiging - (Sepsis), infectie van het geheele lichaam, waarbij de vermeerdering der infectiekiem niet beperkt blijft tot de oorspronkelijke infectieplaats, maar optreedt op verschillende plaatsen van het lichaam of zelfs door het geheele lichaam.
B. wordt veroorzaakt door de meest verschillende bacteriesoorten (streptococcen, staphylococcen, colibacillen, pneumococcen, anaëroben). Het uitgangspunt is zeer verschillend: groote verbrijzelingswonden, maar ook zeer kleine schaafwonden kunnen tot b. leiden, evenals kleine infectiehaarden als bij middeloorontsteking, angina of furunkels, en baarmoederinfectie na geboorte of abortus. Dikwijls is de primaire haard ook niet te vinden.
Hooge, niet wijkende koorts (vaak met koude rillingen, zwaar ziektegevoel, droge lippen en diepliggende oogen) en aandoening van verschillende organen (lever, nier, bloed, milt, longen) door vorming van kleine abcessen kunnen in weinige dagen tot den dood voeren, maar de ziekte kan ook maanden duren en tot genezing komen.
Behandeling: als het mogelijk is, moet de primaire infectiehaard uitgeroeid worden. Daarnaast is de algemeene behandeling door verhooging van de weerkracht van het lichaam de voornaamste. Of het mogelijk is, de infectiekiemen in het lichaam te dooden, is twijfelachtig; het meest aangewend zijn sera of intraveneuze injecties met zilververbinding of trypaflavin. Ook fixatie-abcessen (door onderhuidsche terpentijninspuitingen) worden aangewend. Krekel.