Bezonnenheid - (Lat. eubulia), deugd, welke annex is aan de voorzichtigheid. De bezonnenheid maakt, dat de mensch, alvorens te handelen, goed nadenkt of deze of gene daad geschikt is om het doel te bereiken en niet integendeel nutteloos of zelfs schadelijk is voor het doel.
Staat tegenover de ondeugd van onnadenkendheid.