E r i c h, Duitsch klassiek philoloog, *1863 te Stettin, hoogleeraar te Rostock, Bazel, Gieszen en, van 1906 af, te Leipzig- sinds 1933 emeritus. Bestudeerde inzonderheid de Grieksche heldensage, het Grieksche epos en de tragedie: Thebanische Heldenlieder (1891); Prolegomena zur Geschichte des Theaters im Altertum (1896); zijn hoofdwerken zijn: Homer, Dichtung und Sage (1914), Die Odyssee, der Kyklos, Zeitbestimmung (1922) en Die Sage vom Troischen Kriege (1927).
Verder een critische uitgave van Pollux’ Onomasticon (2 dln. 1900—1931).