(Lat. irrisio), door woorden of gebaren de aandacht vestigen op gebreken van een persoon, om er mede te doen lachen of hem beschaamd te maken. Kan een zonde zijn tegen de rechtvaardigheid (wanneer men er schade door berokkent in eer en goederen) en tegen de naastenliefde.
De graad van boosheid zal vooral afhangen van de eer, die men verschuldigd is aan den persoon, waarmede men spot. Zoo is het zeer groot kwaad te spotten met God en heilige zaken, wat tevens een soort godslastering is. Groot kwaad is ook het bespotten zijner ouders (tegen de deugd van pietas), en het bespotten van vrome personen of van de deugd (omdat het velen van de vroomheid en de deugd afhoudt). In sommige gevallen zal het echter geen kwaad zijn, eerder zelfs een deugdzame daad (herleid tot de deugd van eutrapelia), wanneer het namelijk geschiedt bij wijze van scherts of al gekscherend, en het gaat over kleine gebreken, en daarbij de maat niet overschreden wordt; wordt de maat overschreden en is het den naaste zeer onaangenaam, dan zal het gewoonlijk een zonde tegen de naastenliefde inhouden.Lit. : S. Thomas, Summa theologica (ITa Ilae, q. 72 a. 2 ad 1; q. 75).
A. Janssen.