Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 05-02-2024

Bergklimaat

betekenis & definitie

Dit begint reeds op 500 meter hoogte en kenmerkt zich door met de hoogte toenemenden lagen luchtdruk, reine, koude en verdunde lucht, sterke zonnestraling met groote verschillen tusschen de temperatuur in de zon en in de schaduw (te Davos op 25 Dec. te 12 uur + 40° C in de zon en —9° C in de schaduw) en overvloed van ultra-violette stralen. De zuivere en droge lucht van lagen druk verhoogt de activiteit van bloedsomloop en ademhaling, prikkelt de eetlust en geeft een gevoel van opgewektheid, althans op niet te groote hoogten (beneden 2 000 meter), dat

men in lager gelegen warmere streken mist. Tuberculose wordt daardoor gunstig beïnvloed, huidziekten en malaria komen er bijna niet voor; rhachitis wordt door de ultra-violette stralen verhinderd; ziekten van het hart worden meestal niet gunstig beïnvloed. Op groote hoogten (3 000 meter en meer) treedt bij beweging spoedig bergziekte op. > Barometrische druk.> Hoogteklimaat.

Droog.

< >