is naar Thomistische opvatting de verstandsact (subjectief b.) of de kenvorm (objectief b.), waardoor een voorwerp van buiten in ons kennen wordt tegenwoordig gesteld, met abstractie van het individueele of eigen bepalende. Op grond van de abstractie is ieder begrip algemeen, d.w.z. als praedicaat van meerdere subjecten zegbaar.
Inhoud van het b. is datgene, wat in het b. wordt uitgedrukt, of het geheel der kenmerken, die het bevat; omvang is de som der subjecten, waarvan het als praedicaat kan worden gezegd. Inhoud en omvang zijn omgekeerd evenredig: het b. mensch bijv. is rijker aan inhoud, maar kleiner van omvang dan het begrip levend wezen.
L i t.: J. Th. Beysens, Logica (31923); M. Honecker, Das Denken (1925).
F. Sassen.