Barbitalen - (scheik.) noemt men de afleidingen van barbituurzuur, malonylureum, CH2(CONH)2CO, die sinds 1902 als slaapmiddelen in de geneeskunde gebruikt worden. Sommige zijn na korten tijd in onbruik geraakt, andere worden slechts gecombineerd met andere geneesmiddelen aangewend, de meeste zijn onder verschillende namen in den handel.
In de Ned. Pharm. Ed. V zijn opgenomen:
diaethylbarbituurzuur, barbital, veronal, (C2H5)2C(CONH)2CO, kleur- en reuklooze kristallen, met zwak bitteren smaak, smeltpunt 191° C, moeilijk opl. in water, daarom dikwijls vervangen door natriumdiaethylbarbituraat, medinal, veronalnatrium, dat goed opl. in water is.
Phenylaethylbarbituurzuur, gardenal, luminal, phenobarbital, C6H5C2H5C(CONH)2 CO, kleur- en reuklooze kristallen, smeltp. 174° C, weinig opl. in water in tegenstelling met het goed oplosbare natriumphenylaethylbarbituraat, luminalnatrium. In kleine hoeveelheden ook als kalmeerend middel te gebruiken. Verder zijn in gebruik o.a. diallyl barbituurzuur (dial), dipropenylbarbituurzuur (curral), dipropylbarbituurzuur (propenal), phenylmethylbarbituurzuur (rutonal), cyclohexenylaethylbarbituurzuur (phanodorm).
Tal van specialité’s bevatten b., bijv. allonal (mengsel van isopropylpropenylbarbituurzuur en pyramidon), veramon (mengsel van veronalnatrium en pyramidon), sommifeen (oplossing van de diaethylaminezouten van diaethyl- en isopropyllallylbarbituurzuur).
Voorzichtigheid is bij alle geboden, gewenning en verslaving kan optreden, te groote doses kunnen allerlei bijwerkingen, o.a. te diepen slaap, bewusteloosheid, verlamming der ademhaling e.d. ten gevolge hebben. Talrijk zijn de vergiftigingsgevallen, meest zelfmoordpogingen, w.o. vele met doodelijken afloop. Als tegengift na maagspoeling kool, laxantia en coffeïne. B. worden gedeeltelijk met de urine uitgescheiden; ze zijn te herkennen aan smeltpunt, kleur(o.a. met cobaltchloride) en microchemische reacties.
Hillen.