Barabbas - (= zoon van Abba), de oproerling en moordenaar, die door Pilatus naast Jesus gesteld en op verlangen van het volk begenadigd werd (Mt. 27. 16 vlg.; Mc. 15.6 vlg.; Lc. 23. 17—19; Joh. 18. 39 vlg.). S. Reinach en A. Loisy brengen B. in verband met een zekeren Karabas uit Alexandrië, die, bij gelegenheid van een bezoek van Agrippa I, als een Joodsche spotkoning moest optreden (Philo, In Flaccum 5 en 6). Uit de overeenkomst van beide namen willen zij afleiden, dat Jesus niet naast B. gesteld werd, zooals de Evangelisten verhalen, maar dat Hij in hoedanigheid van B., d.w.z. als spotkoning, ter dood gebracht werd.
Zij herinneren daarbij aan het heidensche Saceeën- en Saturnaliënfeest, waarbij iets dergelijks plaats had. Deze theorie berust echter louter op fantasie en is in strijd met het verhaal der Evangelisten.
L i t.: P. Groenen, Het lijden en sterven van O.H. Jesus Christus (1919, 364-392). Keulers.