Balanswaardeeringen - De waardeschatting der actief-bestanddeelen eener balans is afhankelijk van het doel, dat door het opmaken van de balans beoogd wordt.
Is de balans slechts een schakel eener reeks opeenvolgende balansen van eenzelfde onderneming, dan heeft men rekening te houden met het voortbestaan der onderneming. De schatting der activa op dezen grondslag — de continuïteitsgrondslag — zal het dienstige voor het bedrijf der onderneming in aanmerking kunnen nemen en bijv. een afschrijvingsplan over verschillende jaren verdeeld kunnen toepassen. Stelt men zich tot doel het reëel inkomen binnen een jaarperiode bijv. te kennen — de rentabiliteitsgrondslag — dan zal de waardeering van het vast kapitaal slechts van bijkomend belang zijn. Men zal hoofdzakelijk nagaan wat er als winst, binnen de betrokken jaarperiode, mag aangeteekend worden.
Wil men in de balans de werkelijkheid nastreven — de realiteitsgrondslag — dan moet men in laatsten aanleg alle activa op verkoopwaarde schatten. Men moet dus rekening houden met de gerealiseerde winst (ev. verlies) en de winst (ev. verlies), die bij verkoop zou kunnen gerealiseerd worden. Dit beginsel leidt tot de vaststelling, dat bijv. de balans van groote aannemingswerken opeenvolgende verliezen kan boeken om bij de voltooiing van het werk (ev.) een groote winst aan te teekenen.
Deze opvattingen hebben aanleiding gegeven tot verschillende balanstheorieën, waaronder de statische, de dynamische en de organische theorie.
V. Caeneghem.