Aristoxenus - leerling van Aristoteles, de belangrijkste der Grieksche schrijvers over muziek. * ca. 354 v. Chr. in Tarente. Van zijn (naar men zegt 452) geschriften zijn slechts 2 boeken van de Elementen der Harmoniek en fragmenten van de Elementen der Rhythmiek bewaard gebleven [opnieuw uitgegeven door Gogavinus (1562), Meibom (1652), Marguard (1868) , Westphal en Sarau (1883 en 1893)].
A. kan als de grondlegger van de wetenschappelijke muziekaesthetiek beschouwd worden.
Lit.: H. S. Macran, The Harmonics of A. (Oxford 1902); L. Laloy, Aristoxène de Tarente (1904); A. de T. et la musique de l’antiquité (1924). Reeser.