Aradus - (Hebr. Arvad), eilandje op geringen afstand van de Syrische kust. Reeds de pharaos van Egypte en de koningen van Assyrië streden tegen het strategisch sterke en rijke A., dat met de onderhoorige kustplaatsen (o.a. Antaradus) een koninkrijk vormde. Alleen aan Alexander den Grooten gaf A. zich zonder strijd over. De Rom. veldheer Ventidius moest het langdurig belegeren (38 v. Chr.), zooals het ook een der laatste steunpunten was van het Byzantijnsche rijk tegen de Arabieren.
In de periode der Kruisvaarders diende A. als operatiebasis voor de Franken en viel eerst 11 jaar na S. Jean d’Acre in handen der Muzelmannen (1302). A. was in alle tijden en nu nog een dichtbevolkt eiland. Daarom bieden archeologische onderzoekingen er weinig uitzicht. Thans: Roead. De „Arvadieten” worden in de bijbelsche volkerentafel (Gen. 10.18) genoemd als afstammelingen van Kana§an. Simons.