Aphaeresis - ( Gr. aphaireoo = wegnemen) is het verdwijnen van een consonant aan het woordbegin.
1° Ten gevolge van een bepaalde articulatiebasis; bijv.: aphaeresis der h in moderne Germaansche talen vóór andere consonant: loopen, rein hadden vroeger een h.
2° Om psychologische redenen, wijl bijv. die beginklanken als een lidwoord of een deel ervan werden aangevoeld; bijv. Fr. azur zie lazur, adder van Mnl. nadere, okkernoot uit nokemote (samenstelling van noot + noker ( middel-Latijn nucarius, vgl. nux = noot). Weijnen.