Huisprelaat, sociaal voorman. * 22 Febr. 1849 te Spa, ♱ 28 Nov. 1923 te Rome. Doctor in wijsbegeerte en godgeleerdheid, werd hij leeraar in moraal-theologie aan het groot-seminarie van Luik en daar was hij, reeds vóór Rerum Novarum, een der grootste pioniers der Christelijke sociale beweging in België.
Gesteund door zijn bisschop, mgr. ➝ Doutreloux, vormde hij wat men noemt de School van Luik, waarbij tal van vooraanstaande mannen in het land zich aansloten. Luik met P. was een der hevigste brandpunten in den strijd.
In vsch. brochures en zijn blad Le Bien du peuple lichtte hij het vraagstuk toe en mocht het genoegen smaken de bekrachtiging ervan te zien in Rerum Novarum. Na den dood van mgr.
Doutreloux trok hij naar Rome, waar hij leeraar werd in de sociologie van het Coll. Leonianum.
Daar bleef hij dezelfde rustelooze apostel en gaf er in 1900 uit De jure et justitia, de meest gezaghebbende verklaring van Rerum Novarum. Vgl. ➝ Sociologie. Allossery.