Anoe - Babylonische hemelgod, die met Eva en Enlil de oorspronkelijke triade van het Assyro-Babylonisch pantheon vormde. Reeds vóór Hammoerabi stond hij aan het hoofd der godenlijst. Hij ging door voor den koning der goden, hij schiep de sterren als een leger om de boozen te vernielen. Zijn voornaamste gemalin is de aarde, Antoe (zie Anat), later Isjtar.
De kinderen van Anoe en Antoe zijn de Anoennaki. In de mythologie (zie Adapa, zie Enoema Elisjn) heeft hij de hoofdrol. Stier en kat zijn hem heilig, zijn symbool is de kroon met horens. Hij werd in de schaduw gedrongen door Assoer, Mardoek en Ischtar.
L i t.: zie Babylonische godsdienst.