Anacardiaceae - (fossiel). Tot deze plantenfamilie worden zeer veel resten uit Krijt en Tertiair gerekend, waaronder vele bladeren. Daar de bladeren van A. dikwijls zeer op die van andere families lijken, is de determinatie dikwijls onzeker. Ditzelfde geldt ook voor de vruchten. Uit Oligoceen en Mioceen van Frankrijk, Mioceen Bohemen, Quartair van Madeira kent men bladeren en vruchten van Pistacia, die met recente soorten veel overeenstemmen.
Bekend zijn de vruchten van Folliculites, die oorspronkelijk als zaden van Stratiotes beschreven werden en volgens onderzoekingen van Potonié met Pistacia verwant zijn. Van de geslachten Rhus en Cotinus zijn vele fossiele resten bekend, die van Cotinus in hoofdzaak uit het Oligoceen en Mioceen van Europa, en ook uit Noord-Amerika. Van Rhus zijn vele bladeren en vruchten bekend. De oudste uit het Krijt van Noord-Amerika, Groenland en Midden-Europa en uit vele Tertiaire vindplaatsen. De meeste zijn echter, wat verwantschap betreft, vrij twijfelachtig, wat in nog hoogere mate geldt voor die vormen, welke tot andere geslachten van A. gerekend worden. Vele geslachten der A. hebben een eigenaardige verbreiding, zoodat vertegenwoordigers ervan in nu ver van elkaar verwijderde gebieden voorkomen. De geschiedenis van zulke geslachten kan alleen door behulp van fossielen worden opgesteld.
Jongmans.