(Gr. = anders praten, in beelden spreken) is een voortgezette metaphoor: niet slechts een woord, maar een geheele uiteenzettingwordtopeenandergebied overgedragen op grond van gelijkenis; het is een doorgaan met overdrachtelijk spreken in hetzelfde beeld. Men onderscheidt zuivere a., waar het voortdurend beeldspraak blijft, onzuivere of gemengde, waar de werkelijkheid er tusschen komt.
Bijv.: „O pluijm waarin het duifken stak, ’t welk wreede haviken vervoerden 1” (zuiver ; Vondel). „Die fiere nachtegale des cruyccn boom opvlooch” (onz. ; oud lied). Als stijlsoort werd de a. in de middeleeuwen veel beoefend. Bijv. Roman van de Rosé, Rederijkersdrama, geestelijke geschriften. v. d. Eerenbeemt.