Architect. * 25 Juli 1881 te Amsterdam. Leerling en volgeling van Berlage. Als deze is hij een voorvechter van het constructief en ambachtelijk zuivere bouwen, in den zin van Violet le Duc.
Bij voorkeur gebruikt hij de Hollandsche (roode) baksteen, met spaarzame toepassing van natuursteen; zijn werken hebben een robuust karakter, dat soms even aan het Romaansch herinnert. Bekend zijn van hem o.a. de St. Paschaliskerk te Den Haag (1919), de kerk der H.H.
Martelaren v. Gorcum met omgevende woonhuizen te Amsterdam, het St. Rosaklooster aldaar (1927), het ontwerp voor een abdij te Egmond, de raadhuizen te Waalwijk en Noordwijkerhout, het bankgebouw der fa.
Mees te Rotterdam, verder nog vele kerken (Tilligte, Ursem, Vught, Beverwijk, Scheveningen, Leiden), landhuizen, woningblokken, enz. Lit.: G. Knuttel, A. J.
K. v. Embden.