M i c h e l, Fransch botanicus, * 7 April 1727 te Aix, + 3 Aug. 1806 te Parijs, studeerde te Parijs onder Réaumur en B. de Jussieu. Reeds op 14-jarigen leeftijd had hij tegen het in dien tijd opgang makende stelsel van Linnaeus over de indeeling der planten vier nieuwe stelsels ontworpen, welke echter nooit ingang hebben gevonden.
In 1748 ondernam hij een studiereis naar Senegambië en werd in 1757 lid van de Fransche Academie der Natuurwetenschappen. Door onkosten besteed aan de samenstelling van een encyclopaedie en ten gevolge der omwenteling verviel hij tot zulk een armoede, dat hem een jaargeld moest worden toegewezen om in zijn onderhoud te kunnen voorzien.Werken: Histoire naturelle du Sénegal (Parijs 1757); Families des plantes (2 dln. Parijs 1763); enkele monographieën, o.a. over den apenbroodboom en over den sidderaal.
Bouman.