Arabisch dichter aan het hof van Haroen al Rasjid en zijn opvolgers. Vanaf zijn jeugd onder zedelijk slechten invloed, werd hij de zanger van wijn en genot, van liefde en lust.
Naast fijn gevoel en ware poëzie grof cynisme en obscene passages. Bijtend was zijn satire; de wraak van een daardoor getroffen familie bracht hem den dood door mishandelingen. In zijn laatste jaren echter had in zijn gedichten de ascese de plaats van den wijnroes ingenomen. Zijn persoon is het middelpunt geworden van menig volksverhaal, het type van den potsenmaker, de Oostersche Uilenspiegel. In 1001 nacht is hij de gezel van kalief Haroen, en tot op heden leeft hij onder het volk, tot bij de Indonesiërs. * 747 (762?), + 810 te Bagdad.Zoetmulder.