eetbare bevat meestal kiezelzuur (wieren) en aluinaarde, ook ijzeroxyde, zwavelijzer, keukenzout, kalk of magnesia. Het eten van deze aarde, geophagie, komt in verschillende werelddeelen voor.
Zoo kent men in Europa het bergmeel. In slechte tijden wordt het soms door het brood gebakken, o.a. in Finland, Pommeren en de Elzas. In den Indischen Archipel komt het eten van a. voor op Java, Sumatra, Borneo. de Ambonsche eilanden, Soembawaen Nieuw-Guinea; vooral zwangere vrouwen, doch ook mannen zijn eraan verslaafd. De tanah ampo is op Java zeer algemeen; het is een bitumineuze kleisoort met enkel anorganische bestanddeelen. De koekjes, uit het gewasschen slib gemaakt, worden meestal gezouten, met olie besmeerd en geroosterd. Ook in Zuid-Amerika komt het eten van a. voor, o.a. bij de Metastammen — wel tot een pond per dag — en zeer algemeen in het Boliviaansch hoogland. De Indianen eten de p h a s a daar rauw of kneden ze tot menschfiguren en kruikjes, die later voor een saus worden fijngewreven.