Gabriël (1910), Nederlands Kath. dichter, aanvankelijk Oud-Katholiek, heeft op velerlei wijze bijgedragen tot verrijking van de katholieke godsdienstige poëzie: door gevoelige en vrome lyriek, technisch zeer vaardig en voor velen verstaanbaar; sinds de oorlog, vooral sinds 1950, door een persoonlijke, direct op God gerichte poëzie, aangrijpend door de totale inzet van het dichterschap in het gevecht om God te bereiken en te herkennen. Deze poëzie, een lyrisch hoogtepunt, is evenzeer boeiend als levenshouding en activiteit: een uiterst pogen de verworven genade uit te buiten.
Belangrijk zijn Smits herdichtingen van de Psalmen. j. B.
