Hiëronymus (1452-1498), was Dominicanermonnik, priester, later prior van het klooster San Marco te Florence tijdens Lorenzo de’ Medici en een apocalyptisch boetprediker. In oprechte trouw aan de leer der Kerk was hij niettemin overtuigd dat de verwereldlijkte Kerk vernieuwd diende te worden na ernstig gestraft te zijn.
In dit verband beschouwde hij het slagen van de veldtocht van de Franse koning Karel VIII in Italië als een strafmiddel in Gods hand (1495) en maakte daarvan gebruik om, na de verdrijving der Medici, een uiterst streng bewind van ascetisch-zedelijke aard uit te oefenen, waarbij hij het volk op zijn hand had. Zijn tegenstanders waren veel geestelijken en kloosterlingen, doch vooral paus Alexander VI Borgia en de procurator zijner orde, Francesco Mei, wiens maatregelen Savonarola verwierp.
Hij verwierp ook de excommunicatie, die over hem werd uitgesproken en dit was het begin van zijn tragisch einde aan de galg en op de brandstapel (23 Mei 1498). Zelden had een boetprediker een zó grote toeloop en aanhang.
