is een richting onder de vrijzinnige exegese, welke het beeld van Jesus, zoals de Evangeliën ons dit tekenen, wil verklaren door mythen, d.i. (in dit verband) als personificatie van een religieus idee onder de schijn van geschiedenis. In haar radicale vorm wordt zelfs de persoon van Jesus zelf op deze wijze tot een mythe verklaard (zie Jesus).
Zocht het „bijbels humanisme" (D. Fr.
Strausz, Das Leben Jesu, 1835) aanvankelijk zijn stof in de messiaanse verwachtingen van het O.T., in de latere syncretistische vormen ziet men naar verbanden met heidense godsdiensten (zie Godsdiensthistorische school). De tegenstelling tussen de Jesus der historie en de Christus van het geloof is bovenal door deze school op formule gebracht evenals vragen als: Heeft Jesus of Paulus het Christendom (zoals wij het kennen) gesticht?j. w.
