(Hebr., mijn honing is rechtvaardig) is de geheimzinnige koning-priester-figuur, die Abraham na diens overwinning op de verbonden koningen tegemoet kwam, brood en wijn liet aanbrengen en Abraham zegende. Het verhaal, zoals het staat in Gen. 14 :17-20 onderbreekt daar eigenlijk de samenhang en schijnt een oud traditie-gegeven te zijn geweest, dat de verhaler hier inlaste toen hij sprak over de koningsvallei; Melchisedech was immers koning van Salem (Jerusalem).
Van oudsher zou zo de priester-koning van Jerusalem de rechten van Abraham en diens nageslacht hebben erkend; een gedachte waarop ook Ps. 110 : 4 zinspeelt. Dat Melchisedech een offer bracht van brood en wijn is uit de grondtekst niet met zekerheid op te maken, wel is zeker dat hij priester was.
Op dat laatste gaat dan ook de Hebreeënbrief in het bijzonder in, zonder ook maar te spreken van brood en wijn. Hebr. 7 ziet in Melchisedech een voorafbeelding van Jesus.
Jesus’ priesterschap staat boven dat van Levi (die van Abraham stamde), want Abraham betaalde tienden aan Melchisedech, en als Jesus dus priester is naar de orde van Melchisedech, dan staat Hij boven het priesterschap van het O.T. De kerkvaders gingen reeds spoedig deze gegevens uitwerken en in tegenstelling tot Hebr. legden zij juist wel de nadruk op het brood en de wijn en zagen er een voorafbeelding in van de Eucharistie (Clemens van Alexandrië, Cyprianus, Ambrosius), terwijl vooral Eusebius van Caesarea liet zien hoe het priesterschap van Melchisedech, dat van Levi en tenslotte dat van het N.T. zich tot elkaar verhouden.
Dat Jesus het eucharistische offer instelde bij de Paasmaaltijd, duidt op de band met het Mosaïsche verbond, maar dat hij brood en wijn uitkoos, verwijst naar het offer en het priesterschap van Melchisedech. j. v. D.
