noemt men de lezing van H. Schrift of van godsdienstige boeken als voorbereiding op de overweging, die er haar stof aan ontleent.
Ook kan deze lezing dienen als leidraad bij de overweging zelf, waarbij men dan biddende leest of lezende bidt. Daarnaast heeft zich in de practijk van het geestelijke leven de geestelijke lezing ook ontwikkeld tot een aparte oefening die men regelmatig verricht, om daardoor een beter inzicht te krijgen in het geestelijke leven.
Op deze wijze is de geestelijke lezing een zekere voortzetting van de geestelijke leiding. In kloosters en geestelijke huizen (bijv. retraitehuizen) bestaat de gewoonte gedurende de maaltijden voor te lezen uit geestelijke boeken, dikwijls op één toon om de tekst naakt tot de hoorder te laten geraken.
Naast de H. Schrift komen voor geestelijke lezing bijzonder in aanmerking verhandelingen over het geestelijke leven en ook de levens van de heiligen.
Voor heilzame geestelijke lezing is van belang, dat de te lezen stof beperkt blijft. Het doel van de geestelijke lezing is niet de weetgierigheid te bevredigen, maar het inwendige leven te voeden.
F. v. R./K.
D. B.
