(Maltezer ridders), de oudste geestelijke ridderorde, vindt haar oorsprong in het door kooplieden uit Amalfi ca. 1050 te Jerusalem gestichte hospitaal. Onder de tweede overste, Raymond du Puy (1120-1160), werd de regel opgesteld en door Innocentius II bevestigd (1130).
Sedert 1137 werden ook ridders opgenomen ter bescherming van de pelgrims, ter verdediging van het H. Land en ter bestrijding van Mohammedanen en heidenen.
De ridderdienst kwam geleidelijk aan meer op de voorgrond. De orde bestaande uit ridders, priesters en broeders — breidde zich sterk uit 'ook in het Westen.
Na de val van Akka moesten de Johannieters het H. Land ontruimen en vestigden zij zich, na een kort verblijf op Cyprus, op Rhodus.
Toen dit in 1523 in handen van de Turken viel, kregen zij van Karel V Malta (Maltezer ridders), dat echter in 1798 aan Napoleon werd overgegeven en in 1800 door de Engelsen veroverd. In 1799 trad de grootmeester Ferdinand van Hompesch af, maar hier en daar bleef de orde nog voortbestaan.
Leo XIII herstelde in 1879 de waardigheid van grootmeester (die als Prins van het Heilige Roomse Rijk in rang gelijk staat met de kardinalen), terwijl het souverein karakter van de orde bleef gehandhaafd. Naast de geprofeste ridders ontstonden in verschillende landen verenigingen van ereridders.
Later zijn er in verband met het religieuze karakter van de orde geschillen ontstaan tussen de orde en de H.
Congregatie der Religieuzen over de strekking van de souvereiniteit.
Deze kwesties waren de oorzaak, dat na de dood van Grootmeester Prins Ludovico Chigi niet terstond kon worden overgegaan tot het kiezen van een opvolger. Een door paus Pius XII ingesteld tribunaal verklaarde nader, hoe de Orde met behoud van een bepaalde souvereiniteit, toch onderworpen is aan de H.
Congregatie der Religieuzen. Het doel van de Orde van Malta is ziekenverpleging in oorlogs- en vredestijd.
Zij beschikt o.a. over een aanzienlijke vloot ambulance-vliegtuigen. In Nederland werd een afdeling opgericht in 1911 en in België in 1932.
De Johannieters dragen een rode mantel met wit kruis.De na de Hervorming protestants geworden tak van de orde in Duitsland maakte zich langzamerhand los van de Maltezer orde. In Nederland werd in 1909 op instigatie van Prins Hendrik een Nederlandse afdeling van deze protestantse tak opgericht, welke na Wereldoorlog II een zelfstandige Nederlandse vereniging is geworden onder de naam Orde van Sint Jan.
