is het door een wonder weer tot het aardse leven terugbrengen van een overledene, en dus een teken van de verrijzenis uit de doden op het einde der tijden. De Bijbel verhaalt verschillende dodenopwekkingen: één op het gebed van Elias, één door Eliseüs, drie door Jesus (dochtertje van Jaïrus, jongeling van Naïm en Lazarus), één door Petrus en één door Paulus.
Door de dodenopwekking manifesteert God, dat Hij de Heer van alle leven is. In de redding van zieken en vervolgden aanvaardt de gelovige reeds iets van deze levenscheppende kracht Gods, welke ook het dodenrijk omvat (zie bijv.
Ps. 18 : 5 vv.).
