(Gr., één uit vier) noemde Tatiaan zijn rond 170 n. Chr. samengestelde Evangeliënharmonie . Ofschoon het Diatessaron in de Syrische Kerk lang algemene geldigheid bezat, ging het origineel in het Syrisch, of meer waarschijnlijk in het Grieks geschreven verloren.
Wij bezitten van het werk echter o.a. nog een late Arabische vertaling, een beroemde commentaar van Ephraïm de Syriër, die in het Aramees bewaard bleef en in het Middelnederlands het Diatessaron van Luik, dat op een oud-Latijnse vertaling teruggaat. Het „Evangelie der gemengde” (evangeliën) heeft het tekstbederf in het „Evangelie der gescheidene” (evangeliën) bevorderd.Vanaf de 5de eeuw dateert het verzet der hiërarchie tegen het Diatessaron op grond van ketterse tendenzen, die men er in bespeurde. j. w.
